Edo Maajka govorio je o svojoj borbi s anksioznošću i napadima panike. On je istakao da se dugo bori s anksioznošću, ali i otkrio šta ga to najviše čini tjeskobnim.
“Većinom sam dobro i super, a nisam dobro kad me hvata anksioznost.
Okidači su uvijek i stalno intervjui pred kamerama, u radijskim emisijama, javnim nastupima, kad moram sjediti i pričati.
Blokada koju proizvodi tjeskoba te koči, pogotovo je to vidljivo u poslu kojim se bavim.
Postaješ ograničen, ne daješ sve od sebe.
I ta su stanja mučna i teška”, rekao je te dodao da ispada bahat zato što odbija intervju.
Potom je istakao da mu je najbitnije “preživjeti” prvih nekoliko minuta tokom javnog nastupa, a poslije sve ide lakše.
“Ako preživim prvi napad, mogu dalje.
Opušteniji sam.
Te je trenutke Aco (Aleksandar Stanković) u knjizi izvrsno opisao:
gasiš se, gubiš tlo pod nogama.
Zahvaljivali su mi što uopće govorim o tome.
S druge je strane nezgodno što priznanje postane dio tebe i onda pogrešni ljudi pričaju o tome i sve gubi vrijednost”, naveo je.
