“Stvari su vrlo jednostavne u slučaju hapšenja Edina Vranja, samo ako hoćemo da otvorimo oči i da vidimo ono što se vidi.
Imate državu koja hapsi državljanje druge države, uprkos protokolu koji postoji između Tužilaštva BiH i Specijalnog tužilaštva Srbije da se to neće raditi na taj način i gdje je tačno i vrlo jasno propisano kako će se voditi ti postupci i kada koja država, u kom momentu može reagovati i sa kakvim mjerama”, istakao je Faris Vehabović, sudac u Evropskom sudu za ljudska prava u Strazburu, gostujući u dijaloškoj emisiji Odgovorite ljudima, te dodao:
“S druge strane imate ljude koji su i presuđeni ratni zločinci ili se protiv njih vodi postupak pred sudovima BiH za ratne zločine, a koji se slobodno šetaju po Srbiji i to govori o odnosu te države prema BiH i na koji način je posmatra, odnosno na koji način želi u budućnosti da je tretira, tj. da je tretira sa jednim omalovažavanjem, bez onog suštinskog, iskrenog, ravnopravnog odnosa.
Poenta problema jeste u nedemokratičnosti koja je evidentna u nepoštivanju vladavine prava, da se ugovori i dogovori moraju poštivati, da je to osnovna demokratska kultura svakog društva, države, ako zaista želi da ponese taj epitet demokratske države.”
Vehabović pojašnjava da je u protokolu vrlo jasno definisano u kom slučaju Srbija može uhapsiti građane BiH, odnosno samo onda kada je zločin počinjen na teritoriji Srbije.
“U ovom slučaju se uopšte ne stavljaju na teret zločini koji su se desili na teritoriji Srbije, a i sama Republika Srbija kaže da nije uzela učešće u ratovima u BiH, pa ne znam onda ni kako bi se zločin mogao desiti na teritoriji Srbije od nekog državljanina BiH.”
Ističe da je vrlo jasno da se omalovažava Bosna i Hercegovina.
“Ja zaista ne želim da sumnjam u zvanična saopštenja institucija BiH. Ako institucija moje države kaže na koji način se nešto desilo, ja zaista vjerujem prije svega tom saopštenju, a ne saopštenju bilo koga ko dolazi iz neke druge države. Dakle, ovo je samo jedan odnos omalovažavanja.
Postupak ambasadora je isto tako omalovažavanje institucija i omalovažanje države. Vrlo je jasno da se od strane barem jednog susjeda, a možemo reći i susjeda, BiH posmatra kao jedna nedovršena država i tretiraju je na taj način.
Mislim da su potpuno u krivu i da to više govori o njima nego o samoj Bosni i Hercegovini koja funkcioniše onako kako funkcioniše, ali aposlutno nemam nikakve sumnje da će sasvim uspješno da odgovori na ovakve izazove koji jesu ozbiljni, ali nisu nepremostivi.
Podsjećam, uvijek postoje i drugi instrumenti koji nisu samo u okviru nacionalnih država.”
